Spinach is growing from seed, peas are sprouting and random veggies are pickling even if it´s not the season. But then again: what are seasons anymore at this point?
Alina Lupu, 27 maart 2020
In de tweede helft van maart 2020, veroordeeld tot een leven binnenshuis vanwege een wereldwijde pandemie, raakte TAAK in gesprek met kunstenaar Alina Lupu over de toenmalige covid-19 crisis. Destijds was het haast niet mogelijk – zo niet totaal onmogelijk – om zonder beperkingen de straat op te gaan. Meer dan ooit werden sociale en economische ongelijkheden zichtbaar. In het voorjaar van 2020 stelden we: “Nu het gebruik en de beleving van het publieke domein drastisch aan het veranderen is, komt de vraag over de publieke ruimte in een ander licht te staan. Hoewel we betwijfelen of (artistieke) productiviteit op dit moment onze zorg moet zijn, deelt TAAK met Alina een interesse in het reflecteren op de snel veranderende situatie.”
Op uitnodiging van TAAK schreef Alina een serie blogs – om bewust te blijven, te (her)overwegen, uit te reiken en verbinding te leggen. Of, zoals ze schreef in een van haar e-mails, “to discuss what other things are public, and what things can become public, triggered by the current crisis.” De artikelen verschenen onregelmatig, als tekst- en geluidsbestanden, onder de overkoepelende titel Our New Normal binnen het project In Quarantaine van TAAK.
Alina stelt onder meer de volgende vragen in haar werk: Hoe wordt de publieke ruimte gedefinieerd? Aan wie behoort de publieke ruimte toe? Welke systemen onderhouden ons? Zijn deze systemen altijd zichtbaar, en zo niet, hoe kunnen we ze zichtbaar maken? Hoe kunnen we als kunstenaars anders werken? De specifieke vragen en thema’s die ze onder de aandacht brengt in Our New Normal zijn werk, tijd, toerisme, huisvesting, kapitalisme en institutionele kritiek.
Wij willen deze uitwisseling nu verder richting de toekomst voortzetten, en bespreken hoe collectieve (artistieke) praktijken zich ontwikkelen binnen een continu veranderend publiek domein, met de uitdagingen en eisen die daarbij komen kijken.
Met Alina’s teksten als uitgangspunt voor een dialoog, hebben we aan vier auteurs – Friedrich von Borries, Carmen Salas, Liza Prins en Maisa Imamović – gevraagd te reageren op de nog altijd precaire situatie, vanuit hun eigen artistieke of onderzoekspraktijk.
Nu, in het voorjaar van 2021, verschijnen hun veelzijdige reacties op TAAK’s website, ons herinnerend aan de zaadjes die we hebben geplant, groeiend in verschillende richtingen.